Rzeźbi w różnorakim drewnie postaci ludzi i zwierząt. Wykonuje płaskorzeźbę i instalacje plenerowe. Zajmuje się również wykonywaniem przedmiotów użytkowych: naczyń, łyżek, czerpaków i innych narzędzi używanych w gospodarstwie domowym. W działalności artystycznej Pana Włodzimierza można rozróżnić sztukę sakralną i świecką. Podstawowym motywem jest wieś i postaci z nią związane. Są to figury chłopów, rybaków, kobiet i dzieci. Różnorakie świątki nadają specyficzny nastrój i podniosłą atmosferę. W swoim warsztacie stworzył „Izbę Twórczą”, w której prezentuje wykonane przez siebie prace oraz organizuje pokazy rzeźbienia dla licznie odwiedzających go wycieczek. Jest laureatem nagrody Oskara Kolberga za rozpowszechnianie kultury ludowej. W 2005 r. otrzymał medal Gloria Artis za całokształt swojej twórczości. Wśród swojej społeczności jest znany jako nauczyciel rzeźby najmłodszych pokoleń. Prowadzi zajęcia w Ośrodku Animacji Kultury w Zabłudowie. Ponadto Pan Włodzimierz był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego prace są znane nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami. Wystawiał je w Warszawie, Płocku, Lublinie, Kazimierzu. Wiele jego rzeźb znajduje się w galeriach Europy, można je znaleźć, m.in., w Watykanie. Kolekcja rzeźb Pana Włodzimierza znajduje się w Izbie Twórczej Włodzimierza Naumiuka” w Kaniukach – jego rodzinnej wsi. Na rynku miasta w Zabłudowie można zobaczyć wykonane przez niego dwie rzeźby: św. Piotra i Pawła (2003), zaś przy budynku straży pożarnej rzeźbę strażaka (1998). Przez 20 lat prowadził "Szkołę Rzeźby" w Miejskim Ośrodku Animacji Kultury w Zabłudowie.

Absolwent kierunku formy użytkowe PLSP w Supraślu. Prowadzi pracownię rzeźby i konserwacji architektury w Laszkach. Realizuje tematy typowo rzeźbiarskie (drewno, kamień, stiuk). Ponadto interesuje go również rzeźba jako forma użytkowa (lampy, stoły, oświetlenie), rzeźba jako detal architektoniczny (rzeźba skalarna, wystroje elewacyjne, konserwacja).

  Franciszek Lulewicz

dziedzina sztuki: kowalstwo artystyczne
miejscowość: Zabłudów

Zajmuje się kowalstwem od wielu lat. Kowalstwa uczył się w szkole zawodowej. Przez wiele lat pracował w zawodzie w stoczni. Wyrabia różnorodne przedmioty użytku codziennego. Kuje też drobne przedmioty nawiązujące do dawnych tradycji kowalstwa wiejskiego: krzyże, zawiasy, klamki a także świeczniki, wieszaki, zestawy kominkowe, kute kosze na drewna. Swoją pracę wykonuje z niezwykłą pasją i precyzją. Organizuje pokazy kowalstwa w Podlaskim Muzeum Wsi w Osowiczach, bierze udział w cyklicznych jarmarkach, np. Wielkanocny, na Jana, w Ciechanowcu, gdzie można obejrzeć i zakupić jego prace. Wykonuje prace na zamówienie. Prace Pana Franciszka można obejrzeć oraz zamówić również w miejscu zamieszkania, po uprzednim kontakcie telefonicznym.

W 2012 roku uczestniczył w polsko-litewskim plenerze kowalskim poświęconym kuciu krzyży zorganizowanym przez Centrum Rękodzieła Ludowego w Niemczynie we współpracy z Działem Etnografii Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.
 
Członek Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie, Oddział w Białymstoku.

  Wiktor Abramowicz

dziedzina sztuki: wikliniarstwo, plecionkarstwo ze słomy
miejscowość:  kol. Ostrówki

Wikliniarstwem zajmuje się od 40 lat. Ta tradycja jest w rodzinie Pana Wiktora przekazywana z pokolenia na pokolenie. Tworzy wyroby użytkowe oraz ozdobne ze słomy i wikliny, takie jak: fotele, koszyki, domki dla ptaków, kapelusze, zwierzęta. Swoje prace prezentował na licznych pokazach w Podlaskim Muzeum Wsi w Osowiczach: „ Babie lato” w 1998 r., „Piknik pod gruszą” w 1999 r. Prowadził również warsztaty twórcze w Supraślu: „Plecionkarskie zmagania” w 2006 r., „Tradycja – Natura – Sztuka”: w 2007 r. oraz rękodzieło ludowe” w 2008 r. Prace Pana Wiktora można obejrzeć i zakupić w miejscu zamieszkania, w Muzeum Wsi w Osowiczach, na jarmarkach oraz podczas warsztatów, które prowadzi.

 
  Ewa Barbara Sacharewicz

dziedzina sztuki: haft, zdobnictwo obrzędowe, poezja ludowa

miejscowość: Folwarki Wielkie

Zajmuje się wykonywaniem prac z wykorzystaniem techniki haftu krzyżykowego i płaskiego, ozdób świątecznych (choinkowe, wielkanocne) z wykorzystaniem naturalnych materiałów oraz pisanek. Pani Barbara aktywnie działa na rzecz rozwoju lokalnej kultury. Prowadzi wiele warsztatów dla dzieci i młodzieży z zakresu haftu oraz zdobnictwa obrzędowego. Ponadto jest autorką tomiku poezji o tematyce ludowej pt. „W biegu życia”. Prace twórczyni można obejrzeć i zakupić w miejscu zamieszkania, po uprzednim kontakcie telefonicznym.

Muzeum regionalne, istniejące od 2009 roku ma charakter etnograficzno-historyczny. Stała ekspozycja licząca ok. 2000 przedmiotów prezentowana jest w pochodzącym z początku XIX wieku budynku, w którym do 2007 funkcjonowała szkoła podstawowa. Eksponaty pochodzą głównie z okresu po I i II wojnie światowej. Pogrupowano je według ich przeznaczenia i podzielono wg pełnionych przez nie funkcji, na piętnaście działów wystawienniczych:

1) uprawa roli i rok obrzędowy,

2) stodoła i jej wyposażenie,

3) obróbka surowców,

4) pszczelarstwo,

5) sprzęty gospodarstwa domowego codziennego użytku, przygotowanie i przechowywanie żywności,

6) kuchnia i jej wyposażenie,

7) duży pokój - wielika chata,

8) obróbka włókna, tkactwo i rękodzielnictwo,

9) ubiory męskie oraz kobiece, obuwie,

10) pralnia,

11) plecionkarstwo ze słomy i wikliny,

12) leśny kątek,

13) kowalstwo i stolarstwo,

14) technika,

15) biblioteka.