Włodzimierz Naumiuk urodził się 18 marca 1935 roku w nadnarwiańskiej wsi Kaniuki, w której mieszka i tworzy do dziś. Pochodzi z rodziny o tradycjach związanych z ciesielstwem. W młodości sam parał się ciesielką, dzięki czemu nabył umiejętności „pracy z drewnem” oraz poznał właściwości różnych jego gatunków. Godny podkreślenia jest fakt, iż Włodzimierz Naumiuk jest rzeźbiarzem-samoukiem.
W 1963 roku rozpoczął współpracę z „Cepelią” w Białymstoku, a tam do początku lat 90. XX wieku wytwarzał drobną galanterię użytkową z drewna – kadłubki, niecki i czerpaki. Równocześnie zaczął rzeźbić niewielkie figurki. Zachęcany do dalszej pracy przez ówczesnego pracownika Cepelii, Wiktora Szewczenko i etnografa Zygmunta Ciesielskiego tworzył świątki i figurki przedstawiające mieszańców wsi. Rzeźbienie stawało się powoli głównym zajęciem Włodzimierza Naumiuka, które z czasem stało się pasją jego życia. Utwierdziły go w tym życiowym wyborze wizyty Ludwika Zimmerera, który odwiedzał rzeźbiarza kilkakrotnie w latach 60. XX wieku oraz przychylne artyście recenzje z wystawy „Rzeźba Włodzimierza Naumiuka na tle tkanin dwuosnowowych” zorganizowanej przez Muzeum Okręgowe w Białymstoku w 1971 roku w Domu Chłopa w Warszawie.
Rzeźbiarz kilkakrotnie otrzymywał stypendia twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki i Urzędu Marszałkowskiego w Białymstoku. Za swoją twórczość uhonorowany został Brązowym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką „Zasłużony dla Białostocczyzny”. Od 1974 roku należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie.
Tematyka dzieł Włodzimierza Naumiuka związana jest z życiem wsi, z jej mieszkańcami i zajęciami. Uwiecznia w nich zapamiętane z dzieciństwa postacie wiejskich rybaków, flisaków, siewców, muzyków, cieśli oraz żniwiarek. Ukazuje mieszkańców swojej wsi z maselnicą, stępą, przy tarciu lnu, podczas wędrówki z dwojakami na pole. Artysta często rzeźbi też postacie dzieci w objęciach matek, sylwetki starców i wędrowców. W jego twórczości pojawiają się również tematy religijne. Najchętniej rzeźbi figurki Chrystusa Ukrzyżowanego, Mojżesza, świętych Piotra, Pawła, Jana Ewangelisty i innych. Wychowany w tradycji cerkwi prawosławnej pozostaje pod wpływem malarstwa ikonowego, którego ślady wyraźnie widać w jego rzeźbach.
Twórczość i filozofia życiowa laureata inspirowały etnografów, dziennikarzy i filmowców, którzy utrwalili jego dokonania artystyczne w licznych albumach, pracach naukowych, artykułach prasowych i filmach dokumentalnych.
Od 1996 roku prowadził „Szkołę Rzeźby” w Miejskim Ośrodku Animacji Kultury w Zabłudowie. Włodzimierz Naumiuk „zaraził” ogromne rzesze dzieci i młodzieży tą formą sztuki ludowej. „Szkółka” przetrwała do dziś, którą prowadzą Jego uczniowie.
Jest twórcą rzeźb: Strażak (1998) i Św. Apostołowie Piotr i Paweł (2003), które znajdują się w przestrzeni miejskiej Zabłudowa.
Artysta za swą niezwykłą twórczość był wielokrotnie nagradzany. W 2005 roku Włodzimierz Naumiuk odebrał z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego brązowy medal „Gloria Artis” oraz nagrodę im. Oskara Kolberga za rozpowszechnianie kultury ludowej.
W uznaniu niezwykłej twórczości Włodzimierz Naumiuk otrzymał w 2003 roku Honorowe Obywatelstwo Miasta Zabłudowa.
W 2019 roku otrzymał Nagrodę Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
Prace artysty można spotkać w Kanadzie, Rzymie, Niemczech czy nawet w kapliczce na Spitsbergenie oraz wielu innych galeriach prywatnych.